سروده ای اعتراضی ، جدیدترین سروده استاد مرتضی کیوان هاشمی،

ترس ...

من از شب ها ی تاریک بدون ماه می ترسم

نه از شیر و پلنگ، از این همه روباه می ترسم

.

مرا از جنگ رو در روی در میدان گریزی نیست

ولی از دوستان آب زیر کاه می ترسم

.

من از صد دشمن دانای لامذهب نمی ترسم

ولی از زاهد بی عقل نا آگاه می ترسم

.

اگرچه راه دشوار است و مقصد ناپدید، اما

نه از سختی ره، از سستی همراه می ترسم

.

من از تهدیدهای ضمنی ظالم نمی ترسم

من از نفرین یک مظلوم، از یک آه می ترسم

من از  عمامه و تسبیح و  تاج و جقه ی شاهی،

اگر افتد به دست آدم خود خواه می ترسم

.

مرا از داریوش و کوروش و این جمله باکی نیست

من از قداره بندان  مرید شاه می ترسم

.

نمی ترسم ز درگاه خدای مهربان، اما

ز برخی از طرفداران این درگاه می ترسم

.

خدای من،نمی دانم چرا از تو نمی ترسم

ولی از این برادرهای حزب الله می ترسم

.

چو "کیوان" بر مدار خویش می گردم، ولی گاهی

 از این سنگ شهاب و حاجی گمراه می ترسم

.

.

.